We hadden al enige tijd contact met het Trio Memento, toen ze ons uitnodigden op een concert dat ze in het kader van De Zomer van Sint-Pieter in 2023 gaven. Hoewel onze verwachtingen op dat ogenblik al hoog gespannen waren, waren we zodanig onder de indruk van de gepassioneerde manier waarop het trio de toch wel complexe muziek van onder meer Joseph Jongen wist te brengen, dat we hen meteen achter de coulissen opzochten.
We maakten kennis en al snel beslisten we dat we samen zouden werken. Enkele e-mail uitwisselingen om de praktische afspraken te regelen later, was het beslist: op zaterdag 19 oktober zou het Trio Memento te gast zijn in de historische Paradijshoeve in Hoegaarden.
Enkele weken voor het concert, stelden we vast dat het voor die avond moeilijk was om catering te voorzien. Heel wat zaken zijn immers gericht op een “doordeweeks” publiek, en zijn tijdens het weekend dan ook gesloten. Ook het Kapittelhuys was dicht, naar we tot onze grote spijt vernamen, helaas permanent.
Dus besloten we om zelf voor caterer te spelen. De vrijdag voor het concert deden we wat extra boodschappen, en de dag van het concert zelf spendeerden we het grootste deel van de voormiddag in de keuken om het eten te maken. We kozen voor een koud buffet, want ervaring had ons al geleerd dat musici eten al wel eens neigen uit te stellen in functie van de repetities, en dan is warm eten niet meteen een goeie optie. Gelukkig konden we op Chris, de eigenaar van de Paradijshoeve, rekenen om de zaal al voor te bereiden, zodat de namiddag wat rustiger kon verlopen.
Met het extra pianostoeltje dat we van PMS Tenuto konden lenen en dat we ook de vrijdagnamiddag al hadden opgepikt, waren we er helemaal klaar voor.
Trio Memento, bestaande uit Álvaro Quintero (cello), Pierre Vopat (viool) en Jungbin Lim (piano), deed meer dan voldoen aan onze reeds hooggespannen verwachtingen. Het programma, dat was samengesteld rond werken uit de late 19de en vroege 20ste eeuw, werd met buitengewone verfijning en expressie gebracht.
Ze openden met Joseph Jongen’s Elégie nocturnale, een werk vol melancholie en dromerige klanken. Het subtiele spel van Quintero’s cello, aangevuld door het rijke timbre van Vopat’s viool en de gevoelige begeleiding van Lim op de piano, wist het publiek onmiddellijk te raken. De sfeer was geladen met een intensiteit die zowel krachtig als teder was.
Daarna volgde het poëtische Soir! Matin! van de Franse componiste Mel Bonis, een werk dat door de trioleden met uitzonderlijke finesse werd vertolkt. De muzikale dialogen tussen viool en cello, ondersteund door de delicate klanken van de piano, gaven het werk een bijzonder lyrische schoonheid. Het stuk werd gekenmerkt door sprankelende pianopassages en een levendige interactie tussen de instrumenten, wat de muziek een dynamische en frisse energie gaf.
Lili Boulanger’s D’un matin du printemps bracht vervolgens een lichtheid en vreugde in de zaal. De jeugdige speelsheid van het werk werd schitterend weergegeven door de musici, die hun technische meesterschap en diepe muzikaliteit wederom bewezen. De afwisseling tussen sprankelende melodieën en complexe ritmes werd moeiteloos uitgevoerd, en het publiek beloonde deze vertolkingen met een luid en enthousiast applaus.
De afsluiting van het officiële programma kwam met Gabriel Fauré‘s Piano Trio in d mineur, een meesterwerk dat zowel lyrisch als diep emotioneel is. De Bluthner piano, gebouwd tussen 1890 en 1900, waarop Jungbin Lim speelde, bleek het perfecte instrument voor dit werk. De warme, rijke klanken van de piano vulden de ruimte met precies de juiste nuance en diepte, terwijl de cello en viool van Quintero en Vopat de weemoedige harmonieën van Fauré versterkten. Het trio bracht deze complexe, gelaagde compositie tot leven met een perfect gevoel voor balans, emotie en timing. Het publiek reageerde met een nog enthousiaster slotapplaus, en terecht.
Als dank voor het overweldigende enthousiasme van het publiek besloot Trio Memento om de avond af te sluiten met een prachtige encore: de Elégie van de Tsjechische componist Josef Suk. Dit ingetogen, emotionele stuk bood een ontroerend en waardig afscheid van een onvergetelijke avond vol muzikale hoogtepunten.
Na afloop leek het alsof het publiek niet wilde dat de avond ten einde zou komen. Veel aanwezigen bleven nog lang napraten, de sfeer was ontspannen en gevuld met bewondering voor wat ze zojuist hadden ervaren. Zowel de musici als wij ontvingen talloze felicitaties. De gasten waren zichtbaar geraakt en bijzonder aangenaam verrast door de hoge kwaliteit van de muziek en de prachtig samengestelde keuze van werken. Men sprak vol lof over de synergie tussen de stukken en hoe ze elkaar perfect aanvulden. Het programma werd als even inspirerend als meeslepend ervaren. Trio Memento had die avond iedereen meegenomen op een onvergetelijke muzikale reis, een ervaring die nog lang zou nazinderen en waarvan men nog veel langer wilde nagenieten. Het concert had iets magisch achtergelaten, en het warme samenzijn na de voorstelling verlengde die magie nog verder.
Foto’s: Krzysztof Potocznik